Pirinç, bakıra çinko katılarak elde edilir, Sarı renkte bir metaldir. Sarı’da  çinko yanında kalay, kurşun, nikel, mangan, demir, alüminyum, arsenik, antimon ve fosfor da bulunabilmektedir. Mangan ihtiva eden bazı pirinçlere tunç da denilmektedir.

Pirinç oldukça sert ve buna karşın kolay işlenebilen bir malzemedir. Sarı’da bakır  miktarı ne kadar çoksa o kadar kolay işlenir. Dövülebilirliği bakır muhtevasına bağlıdır. % 55’ten az bakır içeren beyaz pirinçler, kolay işlenemez. Bunlar ancak toz haline getirilerek sert lehim işlemlerinde kullanılma sahası bulurlar. Dövülebilir pirinçler ise genellikle % 62’nin üzerinde bakır içeren ve soğuk olarak işlenebilen alfa pirinçleri ile daha az bakır ihtiva eden ve sıcak işlem gerektiren beta piriçleridir. Alfa pirinçleri üstün soğuk işlem özelliklerine sahip olup civata, pim ve vida yapımında yaygın olarak kullanılır. Beta pirinçleriyse daha az sünek, fakat daha dayanıklıdır. Bunlar bilhassa musluk vanası, kapı ve pencere kolu ve bazı bağlantı parçalarının imalinde kullanılır. Üçüncü grup pirinçler diğer elementlerle özellikleri geliştirilen alaşımlardır. Mesela, alüminyumlu pirinçler korozyona karşı dayanıklıdır. Kurşunlu pirinçler kolay işlenir. Kalaylı pirinçler ise deniz suyunun korozif etkisine karşı dirençlidir. Bakır kırmızı renkli bir metaldir. Çinko katılarak rengi açılır. Pirinçteki çinko yüzdesi arttıkça renk, kırmızıdan altın sarısına doğru yaklaşır. Pirincin renginden çinko muhtevası tahmin edilebilir.